Tellen van vertalingen

Een collega meldde dit probleem:

“Ik heb onlangs een korte tekst vertaald waarin een paar keer denaam van een bedrijf werd genoemd. De opdrachtgever heeft het aantal keren dat deze naam voorkwam van het totale aantal woorden afgetrokken (rond 6%) omdat de naam niet vertaald diende te worden.”

De klant maakte om te beginnen als klant een fout, want hij had dat niet met de vertaler afgesproken toen hij de opdracht aanbood.
Maar daar stopt het niet.
Ook de redenering van de klant klopt niet.
Er moet bijv. wel worden uitgezocht of de naam grammaticaal op dejuiste plek in de zin zit, er moet worden beslist of de naam in bron- endoeltaal op dezelfde manier gebruikt kan worden (samenstellingen, naamval, geslacht, meervoudsvormen…), er moet zelfs worden beslist ofde naam in de doeltaal überhaupt wel steeds gebruikt moet worden: misschien moet het product- of de bedrijfsnaam in sommigezinnen worden weggelaten of toegevoegd.
Ook is een woordtelling maar een hulpmiddel om een idee tekrijgen van de omvang van het werk. De berekening is nietgebaseerd op de feitelijke inspanning per woord, al was het maaromdat een vertaler niet woord voor woord vertaalt, maar pertekst/tekstdeel/idee/zin/zinsdeel.
De feitelijke inspanning per woord varieert zeer, soms zoek je een kwartier of uur naar één woord, soms zijnhele zinnen glashelder en gaat het allemaal heel snel.
Ook voorzover een naam inderdaad weinig inspanning kost, dan nogtelt hij mee voor het gemiddelde. Ook woordjes als “de”, “is” en”in” zijn (soms, afhankelijk van taalpaar) heel snel te vertalen,maar tellen toch volledig mee. Als zulke woorden niet meegeteldwerden, zou redelijkerwijs ook voor lastige termen die veelresearch vereisen een (hoger) uurtarief moeten gelden. Dat wil deopdrachtgever vast ook niet. In teksten met veel (soms losse)lastige termen kan dat erg oplopen.
De vertaler bepaalt zijn prijs op basis van een gemiddelde inspanning per woord/zin/teken.
Een woordtarief heeft vrijwel niets met het werk per woordte maken.