Van een vertaler kreeg ik het volgende verhaal over zijn vroegste ervaringen:

Toen ik pas begon, kreeg ik van een Belgisch bureau (nu ja, een freelancer die zich voordeed als een middelgroot bureau) een gratis proefvertaling voorgeschoteld van maar liefst zeven pagina’s! Met een redelijk krappe deadline.

Ik zei dat hij overdreef en na lang onderhandelen bleef hij beweren dat het een proefvertaling was, maar uiteindelijk ging hij akkoord om toch een (heel laag, maar als beginneling besefte ik dat toen niet, het was mijn derde of vierde klant) tarief te betalen.

Hij zei er nog bij dat het de eerste keer was dat hij betaalde voor een proefvertaling, maar dat hij het wilde doen, om zijn goede bedoelingen te tonen.

Een week nadat ik de “proefvertaling” had geleverd, kreeg ik de tekst terug, met de mededeling dat de klant helemaal niet tevreden was en dat hij korting wou.

Ik heb elke opmerking weerlegd, met telkens de uitleg en een verwijzing naar een naslagwerk erbij. Geen enkele correctie bleek gerechtvaardigd, er was telkens een fout aan toegevoegd in plaats van verbeterd. Achteraf vermoedde ik dat hij er zelf zo’n hoop wijzigingen heeft ingestopt, om een korting te kunnen vragen.

Ik heb ‘m mijn reactie teruggestuurd en even later belde hij met de mededeling dat hij mijn reactie wel begreep, maar dat ikniet flauw moest doen. “Al mijn andere vertalers geven in zo’n geval zonder morren meteen 50% korting, dus ik verwacht dat je dat ook doet.”

Maar dat heb ik dus niet gedaan.

Een dag later belde hij weer voor een vertaling en wou hij dat ik voor “echte” opdrachten nog goedkoper ging werken dan het al goedkopere tarief van de “proefvertaling” (hij bood toen – vijf jaargeleden – 35 eurocent per regel, zo’n 4 cent per woord; “want er gaat nog heel veel werk volgen”, nog zo’n liedje dat we al kennen). Hij had namelijk”tientallen vertalers die staan te springen om tegen zo’n tarief te MOGEN werken”.

Ik heb ‘m vriendelijk gezegd dat hij die mensen dan een plezier mocht doen van mij, maar dat ik het niet deed en dat ik voortaan mijn gewone tarief zou rekenen.

Ik heb niets meer van ‘m gehoord, behalve toen hij excuses verzon waarom de betaling maar niet kwam.

FOUT Hij eindigde in een tijd van 23 seconde en 1 honderdste.

GOED Hij eindigde in een tijd van 23 en 1 honderdste seconde.

VERKLARING:Een klein probleempje deze keer:Het breukgetal (1 honderdste) moet voor de eenheid (seconde) staan.