
Bespreking: Peter Motte, 570 woorden
Ter inleiding een citaat:
In de tweede plaats wordt de computer als tekstverwerker gebruikt. Steeds meer vertalers typen hun vertaling rechtstreeks op een tekstverwerker. Of anders laten ze die, in geschreven vorm of op een magneetband (cassetteband) gedicteerd, door typistes intypen. Via het toetsenbord verschijnt de getypte tekst op een beeldscherm en kan zo nodig direct en zonder veel moeite gecorrigeerd worden. De tekst wordt tegelijk in een geheugen (meestal een diskette, een klein schijfje) opgeslagen, en kan door de vertaler worden opgeroepen wanneer hij maar wenst. Hij kan dan de vertaling nog eens rustig doorlezen, en met behulp van de toetsen op het toetsenbord correcties aanbrengen, woorden of zinnen uitwissen of toevoegen, de indeling wijzigen, enz. Tenslotte zorgt een printer, een soort automatische typemachine, ervoor dat de vertaling of een gedeelte ervan op papier komt. Deze werkwijze is erg efficiënt: het bespaart tijd en geld, en als eindproduct geeft men een ‘schone’ tekst, verf die eventueel, na toevoeging van de benodigde aanwijzingen van de zetter, gemakkelijk gezet en gedrukt kan worden. (p. 95 – 96)
Uit bovenstaand citaat blijkt duidelijk dat het boekje “Vertalen, een eerste kennismaking” door H.W. Hollander ondertussen verouderd is. Technieken die we tegenwoordig als vanzelfsprekend en bijna intuïtief ervaren, had hij nog heel gedetailleerd uitgelegd. Je kunt moeilijk niet lachen als hij vermeldt dat toetsen op het toetsenbord staan.
Is de rest van het boekje daardoor te vergeten? Het moet worden toegegeven dat het vooral gered wordt door het tiende hoofdstuk: “Een voorbeeld tot lering en vermaak”. Daarin behandelt hij de geschiedenis van de Bijbel vertalingen. Daaruit blijkt ook duidelijk dat H.W. Hollander echt een Hollander is, want behalve de eerste vertalingen uit het Hebreeuws, Grieks en Latijn, heeft hij het vooral over de activiteiten van de Nederlandse Bijbelvertalers. Dat neemt niet weg dat het een interessant hoofdstuk is. Dat de Bijbel een bekend onderwerp is voor H.W. Hollander blijkt ook uit zijn boek “Spectrum van Bijbelvertalingen”: een uitvoerige kennismaking met de variëteit aan vertalingen van de Bijbel die in Nederland voorhanden is. En dat is zelfs maar een van de vele boeken en artikelen die hij over Bijbelvertalingen schreef. Buiten bibliografische gegevens hebben we spijtig genoeg geen biografische informatie gevonden. Als iemand die heeft, zouden we graag hebben dat het in de commentaren wordt vermeld.
De andere hoofdstukken daarentegen zijn een beetje te veel inleiding om voor iedereen boeiend te zijn. Dat veroorzaakt ook wel wat woordomhaal. De flaptekst vermeldt dat het werkje vooral gaat over de praktijk, en dat aan de hand van veel voorbeelden de auteur de aspirant-vertaler vertrouwd maakt met mogelijkheden en moeilijkheden van het vertaalwerk. Het klopt dat het op de aspirant is gericht, maar niet echt dat er “veel voorbeelden” in staan. Het boek heeft vooral een theoretische uiteenzetting over wat vertalen is, gebaseerd op een communicatietheorie over de zender en de ontvanger van de tekst. En die theoretische uiteenzetting wordt inderdaad gestaafd met voorbeelden. Maar gericht op de praktijk kun je het niet echt noemen, tenzij je zou stellen dat de beknopte bibliografie en de adressen in de lijst met praktische informatie achteraan de beginner kunnen helpen om zijn weg te vinden.
Vertalen, een eerste kennismaking, door H.W. Hollander, 1988, Utrecht, Het Spectrum, Prisma pocket 2670, met Beknopte bibliografie, Praktische informatie (verenigingen, opleidingen, vertaalprijzen), register, pocket, 18 x 11 x 1 cm, 118 p’s, isbn 9027421927
maandag, 11 december 2023
