Peter Motte, 410 woorden

Leuk opdrachtje: Duitse catalogus met allerlei feestartikelen en wat gebruiksvoorwerpen waar je thuis wel wat mee kunt aanvangen. En dan, in die kolom met doeltaal, heel eenzaam het woordje: “je”.

Je? In het Duits? Een beetje woordenboek vertelt daar van alles over, maar het eerste kon het al niet zijn: ooit, weleens.

Nou, in een catalogus kan wel staan “ooit onbetaalbaar”, of “weleens gezocht”, maar zo op z’n eentje…

Dus even in de pdf met de brontekst kijken, en daar stond “je 20 €”.

Maar ook daarvoor gaf het woordenboek niet echt een oplossing. Geen enkele mogelijkheid paste echt. Woordenboeken zijn nu eenmaal als confectiekleding: je komt er vaak mee weg, maar o wee als je buiten de standaardmaten valt of eens wat aparts wilt.

Alleen als deel van een uitdrukking, zoals in “zu je einem Euro”, leek een oplossing. En dat werd dan “elk voor één euro”.  Wat ook niet klopte. Een gesuggereerde vertaling was “per”, met als voorbeeld “etwas kostet 10 Euro je angefangene Stunde”, geïnterpreteerd als “iets kost 10 euro per aangebroken uur”. En al wees dat allemaal in een bepaalde richting, in mijn tekst stond die “je” in “je 20 €” er nogal naakt bij. Of er volgde te weinig achter de “je”, of er ontbrak gewoon “zu” voor.

Dus lexica gaven geen kant-en-klare oplossing. Vertaalwoordenboeken zijn dan ook zelden bedoeld als aandragers van één-op-één vertalingen. Ze zijn een collectie suggesties. Ze duiden een richting aan om je op weg te helpen, maar de definitieve interpretatie en woordkeuzes moet je zelf doen.

Uit de context in de catalogus bleek dat die “je X €” op heel verschillende zaken betrekking kon hebben: pakjes, losse producten, samenhorende voorwerpen…

Uiteindelijk bedacht ik vier interpretaties: per stuk, per verpakking, per set en per pak of per pakje.

“Per set” gebruikte ik bijvoorbeeld voor bestek. “Per verpakking” is eigenlijk hetzelfde als “per pak” of “per pakje”, maar de laatste twee paste ik toe op zaken die nooit per stuk worden verkocht, zoals gummibeertjes, en het eerste op pakketten van dezelfde voorwerpen die je wel per stuk zou kunnen kopen, zoals een krat bier. En “per stuk”, dat spreekt voor zich.

Bovendien stonden die prijzen nogal kriskras in de catalogus, doordat ze soms sloegen op een verpakking waar ook de stukprijs bij werd vermeld. Het was dus nogal verwarrend.

Echt geen opdracht om blind door een vertaalprogramma te jagen.

vrijdag 9 – donderdag 22 mei 2025